آدم تو زندگیش ؛
یهو یکی رو می بینه...
که دیگه بقیه رو نمی بینه...!

احساسم را تربیت می*کنم

زیر بادِ گریه نکردن*ها

و جملات نامفهومی که با خود هی تکرار می*کنم:

قوی باش... قوی باش... قوی باش... رفتن نزدیک است.

قـول داده ام....
گــاهـــے،هـــر از گـــاهـــے
فانـوس یـادت را بـے چـراغ و چـلـچـله
روشـن کـنـم
خیالت راحت، مـــن ھمان مــنـم
هـنوز هـم در ایـن شـبـهاے
بی خـواب و بـے خاطـرہ
میـان ایـن کـوچـه هـاے تـاریـک پـرسـہ مـیـزنـم
امـا بـه هـیـچ
سـتاره ی دیـگری سـلام نـخـواهـم کـرد
خیـالت راحــت.....

تـــــو هنــــوز


بــــا تمـــــامِ نبـــــودنـــــت


تنـــــهــــا پنـــــاهگـــــاهِ مــــن از ایــــن آدمهـــــایــــــی ...

بــلاتکلیفم…

مــثل کتاب فــراموش شده ای

که روی نــیمکت یک پارک سوت و کور ،

بــاد دیــوانه ،نــخوانده ورقــش مــیزند…

هر ورقــش ،بــیت بــیت غــزلش ، قــصه ء من …

ﻳﻜــﻲ ﺍﺯ ﺯﻳﺒﺎﺗﺮﻳــــﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ﻫﺎ ,

ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻳــﻪ ﮐﻪ می ﺒﻴـﻨـﻲ ﻳﮑــــــــﻲ ﻟﺒﺨﻨـﺪ ﺭﻭ ﻟﺒﺸــــﻪ ﻭ

می ﺪﻭﻧــــــﻲ ﮐﻪ ﺩﻟﻴـــــﻞ ﺍﻭﻥ ﻟﺒﺨـﻨــــــﺪ ﺗﻮﻳــــــــــﻲ

وقتــــی چــاره ای نـمـــی مـــانـد؛

وقـتــــی فـقـط مـی تـوانـی بـگـــویی: هـــر چـه بــــــادا بــاد ...

حــتـی اگــــر دلِ کــــوه را هـــم داشـتـــه باشـــی؛

آخرش تسلیم این بغض لعنتی میشوی ... چشمانت تر میشوند ...

میخواهی به روی خودت نیاوری اما ...

نمیشود ... بخدا نمیشود ...

چــه لحظه ی قشنگیـــه که بـــعد از کلی صبــــر

" عِشقـــــِتــــــ " بشــه " هَمسَرِتـــــــــ " !..

ببین بی هیچ اندوهی چه بی پروا میخندم
درست است این همانی ست
که هر که میشناسم از من می خواهد